Czy teksty współczesnej wokalistki mogą pomóc nastolatkom w nazwaniu tego, co czują? Oczywiście. …A gdyby pójść dalej i pokazać ósmoklasistkom, że zauroczenie, miłość i złamane serce to tematy podejmowane w literaturze wielokrotnie?
Taki był właśnie cel projektu edukacyjnego „Zakochana Kobieta”, w którym wzięły udział przedstawicielki klasy 8.b i 8.c. Inspiracją do jego realizacji stało się zainteresowanie dziewcząt piosenkami Sanah. Postanowiłyśmy, wraz z p. Magdaleną Kubiak, przybliżyć młodzieży znane z literatury pary zakochanych, a następnie sięgnęłyśmy do biografii dwóch polskich poetek: żyjącej na przełomie XIX i XX wieku Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej oraz przedstawicielki wieku XX, Haliny Poświatowskiej. Jeden z wierszy Poświatowskiej „Kiedy umrę, kochanie…”, najpierw zaprezentowany uczestniczkom projektu w formie piosenki, stał się „tworzywem” do tego, by wyjątkową wrażliwość nastolatek ująć w słowa.
Z jednego wiersza powstały zupełnie nowe utwory – bardziej współczesne, z nieco innym spojrzeniem na świat, ale – niezmiennie - o uczuciach, wewnętrznych rozterkach, o towarzyszącej ludziom od wieków potrzebie akceptacji i miłości.
…I po to właśnie jest poezja: by nazwać to, co do nazwania trudne. Wrażliwość, także ta na słowa, jest zaletą i nie należy się jej wstydzić. Projekt „Zakochana Kobieta” jest tego potwierdzeniem.
Dorota Halas
