Żeby czegoś się szybko nauczyć, trzeba zaangażować jak najwięcej zmysłów, dlatego też coraz większy nacisk kładzie się na myślenie wizualne. Zakłada ono bowiem posługiwanie się narzędziami i metodami umożliwiającymi lepsze zrozumienie i działanie. Przykładem świetnej pomocy edukacyjnej, spełniającej te kryteria, jest lapbook.
Lapbook (z języka angielskiego dosłownie: ''książka na kolanach'') to rodzaj kreatywnej książki warstwowej, w której zamieszcza się najważniejsze informacje na konkretny temat. Mogą być one przedstawione w różny sposób, np. w postaci barwnych ilustracji, notatek, fiszek w dodatkowych „kieszonkach”, informacji na kolorowych karteczkach w różnych kształtach.
Ta nietypowa książka pozwala znakomicie usystematyzować wiedzę, dlatego sięgnęłam po tę właśnie pomoc, utrwalając z uczniami wiadomości o lekturze „Quo vadis”. Ósmoklasiści, wykonujący lapbooki, korzystali nie tylko z encyklopedii, leksykonów, słowników kompendiów wiedzy o literaturze, ale też z przygotowanych przeze mnie QR kodów, co stanowiło dodatkową atrakcję.
Jakie są zalety lapbooka? Z pewnością jest to atrakcyjna forma podania wiedzy, ciekawsza alternatywa dla sporządzania tradycyjnych notatek, która nie tylko ułatwia skuteczniejsze zapamiętywanie przepisywanego materiału, ale zdecydowanie wspiera kreatywność. Uczeń, tworząc egzemplarz tej nietypowej „książki” według własnego, autorskiego pomysłu, jest w stanie lepiej przyswoić i zapamiętać o wiele więcej niezbędnych informacji na wybrane przez siebie zagadnienie. Ponadto, tworzenie takiej „książki” wymaga poszukiwania wiadomości i ciekawostek w różnych źródłach.
Wykonując lapbooki, uczniowie nie tylko porządkowali i utrwalali wiedzę o lekturze egzaminacyjnej. Ćwiczyli też wiele innych, istotnych umiejętności, takich jak np. czytanie, pisanie, ortografię, układanie zdań, czytanie ze zrozumieniem, planowanie, projektowanie graficzne, selekcję informacji, a także cierpliwość i koncentrację. Okazuje się więc, że tworzenie „książki o książce” może mieć wiele zalet.
Dorota Halas
